dünya anadil gününde, konuşamayan anaların hatrına!

Bugün dünya anadil günü yoldaşlar!

Tarih ile yitip biten ve tek konuşanı kalmayan ölü dilleri bugün teker teker selamlamalıyız ve hala konuşulabilen, bu fırsatı olan dillere de sarılmalıyız. Bugün anadil günü, bugün diğer dilleri kendi adlarıyla selamlamalıyız. Neşe günü değil, sevinç günü değil çünkü hala öldürülen dillerin var olduğunu bilmeliyiz, katillerin failleri teker teker öldürdüklerini ve öldürülen dillerden sonra sıranın bizim dilimize geleceğini de idrak etmeliyiz! Bugün, kardeş halkların kendi dilini konuşmasını kucaklamalı ve dosta-düşmana şu mesajı vermeliyiz: BİZİM KAYBEDECEK BİR DİLİMİZ KALMADI!

...fakat yoldaşlar;

hangi dili konuşuyor olursa olsun; şehrin ve kırsalın en izbe köşelerinde; yaşamın en zor sanatını icra eden, kire, pise, haksızlığa rağmen-
-acıya, kana ve savaşlara rağmen hala dönen bu dünyada, hala insan yetiştirmeye devam eden ANA'lar; BABA'lar tarafından işkenceye uğratılıyor.
Bu BABA'ların ve zihniyetinin sona ermediği her gün; ANA'dan başlayarak, inananlar için VATAN, inanmayanlar için KARA.. DİLlerimiz hep tehlikedeler.  Çünkü bu melun babalar, vahşi bir sistemi yaşama önce kadının bedeninden, sonra doğanın yüreğine değin her yere dayatarak, baskı ve şiddetle geçirdiler. Başka halkların analarına dillerini unutturdular, silahı icat edip; evlatların canına kıydılar ve ölen evladı arkasından, anasının hangi dilde ağladığına hiç bakmadılar.

Bugün, Dünya ANAdil günü; ağzını açıp tek kelime edemeyen analarımızın da günü..
bugün kutlanacak gün değildir kurtuluşa kadar.
bugün analarımız için,
ana dillerimiz için dövüşeceğimiz gündür..

Share: