Düşünceyi eyleme geçirmek

Çerkesya'da ırkçılık ve faşizmin kurbanı gençler, bugün oradan-buraya uzanan bu acıya yaklaşımımız; bizi "Çerkes" ekseninde netleştiğimiz kadar harekete geçiriyor. Kurbanın milliyetini ve dinini asla sorgulamayacağız elbette, ama örgütlülüğümüzde bir "Çerkes"likte varsa; faşizmin kanlı elleri arasında katledilen Çerkesler içinde asla susmayacağız. Bugün, istediğimiz adalet, istediğimiz eşitlik ve özgürlük dünyanın bütün halklarıyla birlikte Çerkes halkı için"de" değil midir? O halde, halkımız için istediğimiz değerleri, en başta bu halkın bireyleri olarak konuşmak, halkımızın uğradığı zulümü eleştirmek, halkımızın haklarını aramakla başlamalıyız yola, ama en başta; halkımız kavramını; hiçbir açık bırakmayacak şekilde netleştirmek gerekiyor.

Bir düşünce taşıyoruz, bu düşünce bugün yüreğimizden kalemimize, kalemimizden ağzımıza ulaşmış vaziyette. Bu düşünce; karanlığı, bulanıklığı, bilgi kirliliğini, sebepsizliği ve hedefsizliği reddediyor. Bu düşünce; artık kendini eyleme geçirecek yolları keşfetmiş, kendini eyleme geçirecek inancın temellerini bitirmiş vaziyettedir. Düşünceyi eyleme geçirmek, somut değerler üzerinde geleceğimize kazanımlar sağlamaktır. Bu yüzden şunu iyice içselleştirmeliyiz; netleştiğimiz kadar gerçekleştirebileceğimiz şeyler vardır.

Çok eskiye değil, biraz yakına dönük bakınca; üzerine politika yapılmayacak ama değerleri kendine "Çerkes" diyen herkesin değerleriyle örtüşen iki gencecik insan, -ki biri; halkı için mücadele eden bir aktivist- azgın bir faşizmin kurbanı oldular yakın tarihte. Aşine Timur ve Timur Kuashev.. Bu iki cinayet "anti faşist" değerler taşıyan bütün örgütler için ciddi birer vaka, aydınlatılması için mücadele verilmesi gereken dava ve faşizmin potresini çizmek için eşkaldir. Ama en çokta; "anti-faşist" değerler üzerinden "örgütlenen" "Çerkesler" için çok önemlidir. Hatta "yurtsever" "vatansever "milliyetçi" değerler üzerinden "örgütlenen" "Çerkesler" içinde önemlidir. Ama ne yazık ki; bu iki cinayet; üzerine politika yapacak kadar malzeme vermediğinden, bir çok kendini örgüt sanan topluluklarca görülmemektedir. Neden politika yapılamamaktadır? Çünkü; Çerkes kavramsal varlığının net bir tarifi verememek, bu iki cinayetin kurbanlarının salt Çerkes kimliğiyle bize ulaşan değeri, yurdumuzdan uzaklaşmamız ve genelde politika eksenini yaşadığımız coğrafya ile hizalamamız bu iki vakayı; sansasyonal bir politika yapamayacak diye üzerine durulmaz. 3 Çerkes'in bir CB adayı ile fotoğraf çektirmesi, 2 genceci Çerkesin faşistler tarafından öldürülmesinden daha korkunç gözükür. Diaspora Çerkeslerinin gündemini bombalayan son 2 hadise; 21 Mayısa HDP'nin gelişi ve Çerkesler Selahattin Demirtaş'ı destekliyor pankartıydı. Ama Aşine Timur'u linç ederek öldüren ırkçıları protestoya sadece 11 kişi gelmişti. Gelen 11 kişinin 11'i Çerkes de değildi.

Bu yakın zamandan verilen örnekler, "eyleme" dönüşecek "düşünce" üretemeyişimizin adeta tablolarıdır. KAFFED, eyleme dönüşecek hiçbir düşünce barındıramamaktadır. ÇERFED'i ise konuşmaya bile lüzum yoktur. Bu iki federasyonun güdümündeki kişi ve kurumlar ise; ya nefret dilini yükseltmekte ya da politik dansözlük yaparak herşeye kıvırmaktadır. Oysa, eyleme geçecek düşünce; düşüncesi etrafında toplanacağımız gerçekliğin netliği kadar güçlü olabilir. Biz bugün burada; Çerkes halkının, yakından uzağa bütün halklarla eşitçe; özgür ve adil bir dünyada yaşaması için bir düşünceyi eyleme geçirmek istiyoruz. Çerkesiz ve Çerkesliğin ne olduğu konusunda son derece samimi ve net vaziyetteyiz. Bizim Çerkesliğimiz; bizi ne Kürtlere, ne Türklere, ne Abhazlara, ne de başka halklara düşman yapıcı bir sebep değil, askine hepsiyle kardeş olmak için bir fırsattır. Bir kardeşlik ve dayanışma söylemiyle hem kendimiz ne olduğumuzu bilerek hem de karşımızdakini olduğu gibi kabul ederek bir mücadele verebileceğimizi düşünüyoruz. Bu düşünce; eyleme geçiyor. Eyleme geçen bu düşüncede;

Çerkes halkının her bireyinin uğradığı haksızlığı teşhir etmek, bununla ilgili mücadele vermek, peşini bırakmamak bizim Antifaşist değerler üzerinde örgütlenen tüm Çerkes örgütlerinin birinci ödevi olmalıdır. Çerkes halkının var kalabilmek için gerekli olan haklarını savunmak, bu uğurda mücadele vermek, örgütlülüğü yükseltmek ve politika yapmakta öyle. Ama tüm bunları yaparken; Nefret dilinin, savaş söylemlerinin büyük birer yanılgı olduğunu unutmamak, intikamdan öte adalet ve eşitlik istemek olduğunuda bilmek gerekir.

Share: